Pakistan, Güney Asya’nın bir parçası olarak Hindistan’ın doğusunda, Hint Okyanusu’nun güneyinde, İran’ın güneybatısında ve Afganistan’ın batı ve kuzeyinde bulunur. Ülkenin güneyinde yarı tropikal bir iklim hakimken iç ve yüksek kesimlerinde karasal iklim görülür. Umman Denizi’ne 1.046 kilometrelik bir sahil şeridiyle komşudur.
1947’de İngiliz Hindistanı’ndan ayrılarak bağımsızlığını ilan eden Pakistan, başlangıçta Batı Pakistan ve Doğu Pakistan (şimdi Bangladeş) olmak üzere iki ayrı bölgeden oluşuyordu ve aralarında 1.700 kilometre mesafe vardı. Ancak Bangladeş’in 1972’de bağımsızlığını ilan etmesiyle bugünkü sınırlarına ulaştı.
Pakistan dünya nüfus sıralamasında dokuzuncu sırada yer alır, ancak son resmi nüfus sayımı 1988’de gerçekleştirildiği için nüfus verileri kesin değildir. Başkenti Islamabad olmasına rağmen Karaçi, ülkenin en büyük ve en gelişmiş şehridir. Karaçi’de uluslararası bir havaalanı bulunmaktadır. Haydarabad, diğer bir gelişmiş şehirken Lahor ise bir endüstri ve ticaret merkezidir.
Pakistan, dünyada Müslüman nüfusun en yoğun olduğu ikinci ülke konumundadır; birinci sırada ise Endonezya yer almaktadır.
Ülke uzun yıllar boyunca İngiltere’nin denetiminde kaldığından, resmi dairelerde ve devlet işlerinde İngilizce yaygın olarak kullanılmıştır ve sonuç olarak İngilizce resmi dil haline gelmiştir. Halkın büyük bir kısmı İngilizce bilmektedir.
Pakistan’ın Hindistan ile çözümsüz kalan Cammu-Keşmir sorunu ve Afganistan ile sınır anlaşmazlıkları bulunmaktadır. Ayrıca, terörizm ve yaklaşık 2,5 milyon Afgan mültecinin ülkede bulunması gibi sorunlar da Pakistan’ın karşı karşıya olduğu diğer önemli meseleler arasındadır ve bu durum ekonomiyi etkilemektedir.
Etnik yapı
%45 Pencabi, %15 Peştun, %15 Sindhi, %10 Seraiki, %8 Muhacir (ülkenin kuruluşu esnasında Hindistan’dan göç eden Urduca konuşan Müslüman kesim), %4 Beluci, %3 diğer
Nüfusu
225,2 milyon (2021)
Yüzölçümü
796.095 km²
Konuşulan diller
İngilizce (resmi dil), Urduca (milli dil), Pencabi, Sindhi, Seraiki, Peştuca, Beluci