Abrek (Çerkesçe: Абрэдж, Abrəc; Çeçence: Обарг, Obarg; Gürcüce: აბრაგი, Abragi; Rusça: Абрек, Abrek), Kuzey Kafkasya kökenli bir terimdir. Çerkes dillerinde, bu kelime “adalet için cesurca mücadele eden kişi” anlamına gelir. Çeçen kullanımında ise abrekler aynı zamanda Allah için savaştıkları kişileri ifade eder. Kuzey Kafkasyalılar arasında, “abrek” genellikle alınabilecek en yüksek unvan olarak kabul edilir. Ancak, Rus dilinde abrek kelimesi Kuzey Kafkasya halklarını aşağılamak amacıyla kullanılan bir hakaret olarak bilinir.
Çeçen ve İnguş dillerinde, kelime “(Ruslara karşı) intikamcı” anlamına gelirken, Çerkes ve Karaçay dillerinde kelime “(Bağımsızlık savaşındaki) cesur kişi” anlamına gelir. Kafkasya’da abrek kelimesini aşağılama olarak kullanan tek diller Osetçe ve Rusça’dır ve bu dillerde kelime “Haydut” anlamına gelir. Bu durum, Oset ve Rusların tarihsel olarak abrek yaşam tarzını benimseyen topluluklara karşı düşmanlık beslemesinden kaynaklanmaktadır.
Abrek terimi ayrıca, kişisel zevklerden vazgeçen ve yaşamını iyilik, onur ve adalet için mücadele etmeye adayan bireyleri tanımlamak için de kullanılırdı. Abrekler, toplumdan uzaklaşıp arkadaş ve akrabalarıyla teması keserek, vahşi doğada ve dualarda yalnız bir yaşam sürerlerdi.